Dag 7, Plantation bezoeken en inpakken

Dag 7, onze laatste hele dag. Morgen vertrekken we weer naar Nederland. We hebben nog 1 ding op onze to-do lijst staan deze vakantie, het bezoeken van een plantation.

Vroeger was deze regio bekend vanwege de vele slaven die aan het werk gezet werden op de rijstvelden of rietsuiker velden, vandaag hebben we Evergreen plantation uitgezocht om te bezoeken. Rond kwart voor 9 uur stappen we in de auto, en naar verwachting is het zo’n uurtje rijden naar de plantation. Het lijkt altijd om de hoek als je op de kaart kijkt :-).

Aangekomen bij de Evergreen plantation hebben we een tegenvaller:

Er hangt een groot slot op de toegangspoort! Ojee, wat nu…. Hopen dat er nog iets in de omgeving staat wat we kunnen bezoeken, we zitten aardig in de middle of nowhere…. Gelukkig, volgens Google zit er een halve kilometer verderop nog een plantage, de “Whitney Plantation”. Met goede recenties op internet zetten we koers naar deze plantation. Het blijkt heel rustig te zijn, blijkbaar gaan mensen hier op zondag er niet echt snel op uit om een plantation te bezoeken. De foto hieronder geeft een goed beeld van de hoeveelheid bezoekers op het moment dat wij aankomen. Het personeel komt ook met de auto ;-).

We melden ons bij de balie en rekenen $48 af voor de tour. We moeten tot 10u wachten voordat de tour start, dat is nog 10 minuutjes :-). In het gebouw kunnen we ondertussen al wat informatie lezen en objecten bekijken welke betrekking hebben op de slavernij.

Als we beginnen bestaat de groep uit zo’n 10 tot 15 man. We beginnen de rondleiding met een korte introductiefilm in een kerkje dat ze hier hebben opgebouwd. Het kerkje is de 1e (of 1 van de eerste) kerk die op is gebouwd nadat de slaven “iets meer vrijheid” hebben gekregen. Hij stond dus oorspronkelijk niet op deze plantage maar op een andere locatie. Zo is het overigens met de meeste objecten welke te zien zijn op deze plantage. Het was een redelijk grote plantage met naar schatting zo’n 200 slaven, maar de huisjes waar de slaven in hebben gewoond zijn in de 70e jaren afgebroken, deze hebben ze vervangen met andere huisjes van andere plantages welke de realiteit moeten benaderen.

In het kerkje stonden beelden welke gekoppeld waren aan daadwerkelijke slaven. Bij het begin kreeg iedereen een toegangskaart welke ook gekoppeld was aan 1 zo’n beeld.

De toegangspasjes

De tweede stop de we maken was bij een herdenkingsmuur met slaven welke gewerkt hebben in deze plantage. De muur is overigens beide kanten gevuld met namen en data.

Na een korte uitleg gaan we naar de volgende stop, dit is een memorial van alle slaven uit een register van de staat Louisiana. Het zijn voornamelijk enkel voornamen welke staan afgebeeld.

Het weer was overigens voortreffelijk. Tamara staat hier lekker in het zonnetje foto’s te maken 🙂

Ze hebben blijkbaar toch iets met memorials, de volgende stop is er weer 1tje. Het is de “The Field of Angels”. Een herdenkings plaats om kinderen te herdenken welke zijn overleden. Op de plantation was ongeveer elk jaar 1 dode.